łupieżca

łupieżca
{{stl_51}}{{LABEL="twpldelstrokupiezdotca"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}łupieżca{{/stl_39}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}-y{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} G -ów{{/stl_41}}{{stl_7}}){{/stl_7}}{{stl_6}} lit{{/stl_6}}{{stl_7}} Plünderer{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • łupieżca — m odm. jak ż II, DCMs. łupieżcacy; lm M. łupieżcacy, DB. łupieżcaców daw. «ten, kto rabuje; rabuś, zdzierca» …   Słownik języka polskiego

  • drapieżca — m odm. jak ż II, DCMs. drapieżcacy; lm M. drapieżcacy, DB. drapieżcaców 1. przestarz. → drapieżnik 2. przestarz. «rabuś, grabieżca, łupieżca, napastnik» Kraj uległ przemocy drapieżcy …   Słownik języka polskiego

  • rabuś — m I, DB. rabuśusia; lm M. rabuśusie, DB. rabuśusiów «ten, kto rabuje, dokonuje rabunku; łupieżca, grabieżca» ∆ zool. Rabuś kokosowy «Birgus latro, krab z wysp strefy tropikalnej, długości około 30 cm; wnętrze jego jamy skrzelowej wyścieła… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”